☁️ Europa I Świat W Ii Połowie Xix Wieku

Według periodyzacji stosowanej w pracach historycznych XIX wiek niekoniecznie rozpoczął się w 1801 roku. Ze względu na przemiany w różnych dziedzinach życia za datę graniczną uznaje się częściej 1789 rok (początek rewolucji we Francji ), zaś w odniesieniu do Polski 1795 ( III rozbiór Polski ). Za koniec XIX wieku w pracach Nowe nurty prozy XIX-wiecznej Po wyjątkowo poetyckiej epoce, jaką był romantyzm, literatura II połowy XIX wieku dokonuje wyraźnego skrętu w kierunku prozy. Poniżej znajdziesz przedstawienie najważniejszych prądów przejawiających się w powieściach oraz nowelistyce tego okresu, obejmującego dwie epoki literackie: pozytywizm i Młodą Polskę realizm XIX wieczny realizm opierał W drugiej połowie XIX wieku gwałtownie rozrastały się miasta. Aby ułatwić transport pracowników do pracy tworzono komunikację publiczną. Na ulicach pojawiły się tramwaje, autobusy, a w Londynie otwarto pierwsze na świecie metro. Komunikacja Publiczna. Orville i Wilbur Wright - konstruktorzy pierwszego samolotu Pod koniec XIX wieku prawa wyborcze uzyskały kobiety w Nowej Zelandii i na wyspie Man, zaś w pozostałych częściach świata musiały poczekać do następnego wieku. Europa w XIX wieku staje się świadkiem ruchów socjalistycznych, których wyrazem jest Wiosna Ludów w 1848 roku i Komuna Paryska w 1871 roku i inne ruchy rewolucyjne. Europa i świat w drugiej połowie XIX wieku. Chronologia wydarzeń. Nadrzędna kategoria: Notatki z historii - zakres podstawowy. 1851-1864 – powstanie tajpingów. 1853-1856 – wojna krymska. 1855 – zdobycie Sewastopola przez wojska koalicji antyrosyjskiej. 1856 – zawarcie pokoju paryskiego. 1856-1860 – II wojna opiumowa. 1. Zapamiętam 14 lipca 1789 r. jako wybuch Wielkiej Rewolucji Francuskiej. 2. Wymienię 3 stany społeczne we Francji i ich rolę w kraju. 3. Podam 3 przyczyny wybuchu rewolucji. 4. Wymienię 5 zasad spisanych w Deklaracji praw człowieka i obywatela nawiązujących do idei oświeceniowych. 5. Na początku XIX w. w krajach europejskich zaczęto stopniowo zmniejszać liczebność armii. Belgia, w której powstawało wiele kopalni i hut, przodowała w procesie industrializacji w XIX w. Jedną z przyczyn rewolucji przemysłowej w XIX w. stał się wzrost liczby ludności w koloniach zamorskich, w których nie było przemysłu. Postawy Polaków wobec zaborców w drugiej połowie XIX w. Główne nurty polityczne na ziemiach polskich w drugiej połowie XIX w. Stosunek ugrupowań politycznych do sprawy odzyskania niepodległości; Sprawa polska podczas I wojny światowej; Stosunek mocarstw do sprawy polskiej podczas I wojny światowej; II RZECZPOSPOLITA 1918 - 1939. Czasami w danym regionie świata dominuje określona przyczyna konfliktów ujaw-niających się w innych płaszczyznach, na przykład spory terytorialne niekiedy o bardzo długim rodowodzie sięgającym nawet II połowy XIX w., czy z czasów ustanawiania ładu międzynarodowego po wojnach, a także braku traktatów pokojowych. Szczególnie niepo- wAiQve1. ŚWIAT W II POŁOWIE XIX WIEKU-powtórzenie Odpowiedz na pytania zawarte w prezentacji. liczba stron 31 Sprawdzian EUROPA I ŚWIAT PO WIOŚNIE LUDÓW Brak możliwości powrotu do pytań po udzieleniu każdym pytaniu będzie pokazana poprawna odpowiedz. Gospodarka w pierwszej połowie XIX wieku Po zakończeniu wojen napoleońskich w Europie nastąpiła recesja gospodarcza. Była ona związana głównie z kryzysem w przemyśle tekstylnym i metalowym oraz w rolnictwie. Problemy te spowodowały spadek koniunktury w przemyśle. Problemem były też słabe zbiory importowanej z USA bawełny. Odbiło się to szczególnie na Wielkiej Brytanii, której przemysł tekstylny był w dużym stopniu uzależniony od niej. Szczyt kryzysu nastąpił w latach 1846-1847. Załamanie się rynku, spowodowane przez zarazę ziemniaczaną i wielki nieurodzaj zbóż, było jedną z głównych przyczyn Wiosny Ludów. Okres po wojnach napoleońskich charakteryzował się także wzrostem wolnej konkurencji. W wyniku tego upadło wiele małych przedsiębiorstw. Często na rynku pozostawały tylko te wielkie, korzystające często z pomocy i opieki państwa. Zapoczątkowało to proces „koncentracji kapitału”, który miał jeszcze przybrać na sile w drugiej połowie tego stulecia. Zyskujące coraz większe możliwości wielkie przedsiębiorstwa, zaczęły popierać i wspierać finansowo postęp naukowo-techniczny. Działanie to zapewniało im pozostanie na wolnym rynku, gdyż stosując innowacyjne technologie mogli zmniejszyć koszt produkcji, lub polepszyć jakość swych wyrobów. Między innymi dzięki tym działaniom, w początkach XIX wieku pojawiły się nowe wynalazki, które wpłynęły na rozwój i industrializację świata. Najważniejszymi wynalazkami tamtych czasów był statek parowy, lokomotywa Stephensona, odkrycie zjawiska indukcji elektrycznej, zbudowanie pierwszego telegrafu przez G. Morse’a. Na rozwój przemysłu wydobywczego duży wpływ miało powstanie pierwszych wież wiertniczych. Nowe wynalazki i technologie powodowały duże zmiany w różnych gałęziach przemysłu. W Anglii zmechanizowano przemysł włókienniczy, co spowodowało wyparcie wyrobów tradycyjnego rzemiosła. Dzięki temu towary stały się bardziej dostępne i tańsze. W efekcie poprawiła się higiena, czego skutkiem było wydłużenie ludzkiego życia. Jednak mechanizacja przemysłu powodowała również niepokoje społeczne, gdyż maszyny często zabierały pracę ludziom. Zresztą sytuacja robotników była bardzo trudna. W państwach brak było jakiegokolwiek prawodawstwa socjalnego, co powodowało samowolę pracodawców. Znacznie wydłużył się dzień pracy, a w fabrykach często zatrudniano dzieci (gdyż można im było mniej płacić). Gospodarka pierwszej połowy XIX wieku charakteryzowała się daleko idącą ochroną własnych rynków przez poszczególne państwa. Odbywało się to głównie przy pomocy zaporowych ceł, lub poprzez całkowity zakaz sprowadzania określonych towarów. Dopiero w 1846 roku, Wilka Brytania jako pierwsza zniosła cła protekcyjne. Był to początek odejścia od zasady merkantylizmu (cła ochronne), na rzecz leseferyzmu, czyli wolnej konkurencji (leisser faire – pozwolić działać). Ważną przemianą, jaka nastąpiła w początkach XIX wieku, była powolna utrata przez rolnictwo dominującej roli w gospodarce wielu państw. Wiązało się to z osłabieniem roli dawnej szlachty i wzmocnieniem miejskiej burżuazji. W większości krajów zniesiono poddaństwo i przeprowadzono uwłaszczenie chłopów. Był to konieczny warunek industrializacji, gdyż dawni mieszkańcy wsi poszukując lepszych warunków życia przenosili się do miast, gdzie znajdowali pracę w wielkich fabrykach. Okres uwłaszczenia chłopów można uznać za początek kapitalizmu. Zniesienie poddaństwa spowodowało wielki wzrost migracji ze wsi do miast i znacznie przyspieszyło proces urbanizacji. Rozwój kapitalizmu w drugiej połowie XIX wieku Ze względu na rosnącą konkurencję, by móc utrzymać się na rynku, burżuazja i kapitalistyczne państwa przeznaczały ogromne sumy pieniędzy na badania naukowe. Spowodowało to wielki rozwój wynalazczości. Zmodernizowano przemysł hutniczy poprzez modernizację sposobu wytopu stali, powstanie pierwszych pieców hutniczych i pieców regencyjnych (piece martenowskie). Rozwinął się także szybki przepływ informacji, czego przykładem mogło być położenie kabla telegraficznego między USA a Wielką Brytanią. Graham Bell w 1876 roku wynalazł telefon. Rozwijał się także szybki transport, głównie dzięki udoskonaleniu kolei, oraz wynalezieniu silnika spalinowego. Pod koniec XIX wieku powstał pierwszy samochód oraz silnik wysokoprężny stworzony przez R. Diesla. Powstawało także wiele urządzeń ułatwiających codzienne ludzkie życie, czego przykładem może być lodówka. W XIX wieku nastąpił też wielki rozwój badań nad prądem. Powstała pierwsza prądnica o stałej mocy, a Tomasz Edison wynalazł żarówkę, oraz stworzył pierwszą elektrownię na prąd zmienny XIX wiek charakteryzował się także rozwojem i upowszechnieniem edukacji. Działo się tak, gdyż państwo potrzebowało silnej i sprawnej administracji, natomiast przemysłowcy umiejących czytać robotników. W związku z tym w wielu krajach pojawił się obowiązek szkolny. Wiek XIX jest także stuleciem postępu medycyny. Odkryto bakterie i wynaleziono szczepionki (L. Pasteur), promienie X (W. Roentgen) czy witaminy (Polak K. Funk). Wraz z rozwojem medycyny nastąpiła także zdecydowana poprawa w dziedzinie higieny. Czynniki te spowodowały eksplozje demograficzną. Ludność świata zwiększała się w niespotykanym dotąd tempie, co powodowało liczne problemy społeczne, ale pozwalało także na kolonizację i zagospodarowanie nowych przestrzeni takich jak Syberia, Dziki Zachód, czy Australia. Kolejną charakterystyczną dla gospodarki drugiej połowy XIX wieku cechą, była koncentracja produkcji i zastąpienie wolnej konkurencji przez gospodarkę monopolistyczną, czyli taką, gdzie dominującą pozycję osiągało jedno lub kilka największych przedsiębiorstw. Monopole, czyli zrzeszenia fabryk i spółek, stawały się jedynymi producentami określonych towarów i mogły dyktować ich ceny. W tym czasie powstawały związki przedsiębiorstw, takie jak kartel, czyli zrzeszenie niezależnych, wolnych zakładów, syndykat będący zrzeszeniem przedsiębiorstw, które wspólnie kupują i sprzedają. Powstawały także trusty zrzeszające kilka przedsiębiorstw mających wspólny zarząd, oraz koncerny, które zrzeszały przedsiębiorstwa z różnych gałęzi gospodarki (wszystkie etapy produkcji dobra finalnego, na przykład od wydobycia, przez hutnictwo, do budowy statków) Wielkie firmy potrzebowały też często dodatkowego kapitału na swój dalszy rozwój. Spowodowało to powstawanie spółek akcyjnych, w których każdy, najmniejszy nawet akcjonariusz miał swój niewielki udział i mógł partycypować w zyskach. Wiek XIX charakteryzował się także poszukiwaniem nowych surowców i nowych źródeł energii. Wiek XIX nazywany jest często stuleciem pary i elektryczności. W związku ze zwiększającym się zapotrzebowaniem na energię zwiększano wydobycie węgla, tworzono elektrownie wodne, wykorzystywano coraz więcej stali, czy ropy naftowej (powstała lampa naftowa Ignacego Łukasiewicza). Wynalazcy zaczęli także poszukiwać coraz szybszej i sprawniejszej łączności, czego skutkiem było powstanie wielkich kanałów: sueskiego, kilońskiego i panamskiego. Wynaleziono radio i telegram. Bracia Wright wynaleźli także samolot, a wcześniej stworzono pierwsze balony. W XIX wieku nastąpił wielki postęp cywilizacyjny i związany z nim rozwój nauki. Pojawiła się teoria ewolucji Darwina, pozytywizm A. Comte’a czy liberalizm J. S. Milla, będący uzasadnieniem wolnego rynku. Szerokie masy społeczeństwa zaczęły mieć dostęp do zdobyczy cywilizacji, nastąpił rozwój kultury masowej. W kwestiach społecznych ważnym wydarzeniem była walka o emancypacje kobiet (sufrażystki). Zaczęto tworzyć także ustawodawstwo socjalne, którego głównymi przejawami był zakaz pracy dzieci, powszechność ubezpieczeń, oraz prawo do strajku. XIX wiek stworzył także nowe potęgi gospodarcze na mapie politycznej świata. USA po otrząśnięciu się z wojny domowej, zaczęło dominować w światowej gospodarce i handlu. Po zjednoczeniu w 1871 roku wzbogacone francuską kontrybucja Niemcy zaczęły zyskiwać coraz większe znaczenie w świecie, co spowodowało ich dążenie do nowego podziału kolonialni. Japonia po tym jak została zmuszona przez USA do wyjścia z izolacjonizmu, poprzez reformy „Meidżi” weszła na drogę kapitalistycznego rozwoju. Główne pojęcia i teorie polityczne wiążące się z XIX-wiecznym rozwojem gospodarczym to imperializm, czyli dążenie do politycznego, lub ekonomicznego dominowania wielkich mocarstw nad resztą świata, oraz kolonializm będący skutkiem gospodarki kapitalistycznej i nacjonalistycznych tendencji mocarstw. W wieku XIX powstały także nowoczesne formy ustrojowe, takie jak monarchia konstytucyjna czy republika parlamentarna, często o charakterze parlamentarno-gabinetowym. W związku z tym powstały także wielkie partie polityczne o ogólnonarodowym programie. Piemont rozpocznij naukę Jedno z największych państw włoskich XIX w. położone na północy kraju. Miał najważniejsze znaczenie polityczne i był najbardziej rozwinięty gospodarczo z wszystkich państw na Półwyspie Apenińskim. Od 1848 r. był monarchią konstytucyjną, rządzoną przez króla Wiktora Emanuela II. Premier rządu sardyńskiego Camillo Cavour umacniał rolę Piemontu w północnych Włoszech dzięki zaangażowaniu w politykę zagraniczną. Pozycja Piemontu wzrosła w wyniku zawarcia sojuszu z Francją rządzoną przez cesarza Napol Risorgimento rozpocznij naukę idea odrodzenia narodowego Wyprawa tysiąca czerwonych koszul rozpocznij naukę w wyniku wydarzeń z 1860 r na południu Włoch doszło do wybuch u powstania przeciwko władcy Królestwa Obojga Sycylii. Giuseppe Haribaldi z tysiącem ochotników ruszył na pomoc powstańcom. Nazwa odnosi się do koloru koszul jakie nosili jego ludzie. Ustawa kagańcowa rozpocznij naukę zakaz używania języka polskiego na spotkaniach publicznych jeśli Polacy stanowili mniej niż 60% uczestników, wprowadzony w 1908 roku, w Wielkopolsce. Nieograniczona wojna podwodna rozpocznij naukę W lutym 1917 roku Niemcy ogłosiły, że U-Booty będą atakować wszystkie jednostki pływające po morzach. Sprowokowało to Stany Zjednoczone do wypowiedzenia wojny Niemcom Noc aputchinowska rozpocznij naukę Okres rządów Aleksandra Aputchina. Dążył on do wynarodowienia Polaków i był głównym pomysłodawcą rusyfikacji. Sufrażystki rozpocznij naukę ruch kobiet walczący o uzyskanie praw wyborczych Odwilż posewastopolska rozpocznij naukę Okres zmian po przegranej przez Rosję wojnie krymskiej. Nowy car Aleksander II przeprowadził reformy takie ja zniesienie poddaństwa chłopów. Złagodzeniu uległa również wyjątkowo surowa za rządów Mikołaja I polityka wewnętrzna caratu. Czerwoni rozpocznij naukę działacze niepodległościowi i rewolucyjni. Byli to ludzie młodzi, którzy nie zostali dotknięci represjami po upadku powstania listopadowego. Charakteryzował ich radykalny sposób działania. Jednym z przywódców tego ugrupowania był Polak z Petersburga, kapitan armii rosyjskiej Jarosław Dąbrowski. Biali rozpocznij naukę ziemianie, mieszczanie i inteligencja, którzy uważali Hakata rozpocznij naukę inaczej Niemiecki Związek Kresów Wschodnich. Była to organizacja nacjonalistyczna, powstała w 1894 roku w Poznaniu. Potoczna nazwa pochodziła od pierwszych liter nazwisk jej założycieli: Ferdynanda Hansemanna, Hermana Kennemanna, Henryka Tiedemanna. Rugi pruskie rozpocznij naukę akcja wysiedlenia Polaków przebywających nielegalnie w państwie niemieckim (1885r.) Krwawa niedziela rozpocznij naukę Niezadowolone słabością militarną, polityczną i gospodarczą Rosji społeczeństwo zaczęło domagać się zmian w kraju. W niedzielę 22 stycznia 1905r. w Petersburgu odbyła się pokojowa demonstracja przed Pałacem Zimowym. Jej uczestnicy zostali zaatakowani przez wojsko. Stąd wydarzenie nazwano krwawą niedzielą. Panslawizm rozpocznij naukę Idea zjednoczenia Słowian, szczególnie propagowana przez Rosję, która uważała siebie za protektorkę prawosławia oraz narodów słowiańskich Trójprzymierze rozpocznij naukę powstały w 1882 r. sojusz państw: Niemcy, Austro-Węgry, Włochy. Trójporozumienie rozpocznij naukę powstanie trójprzymierza zaniepokoiło inne kraje europejskie, obawiające się wzrostu potęgi militarnej Rzeszy Niemieckiej, dlatego w 1904 r. Wielka Brytania zawarła z Francją entente cordiale, czyli "serdeczne porozumienie". W 1907r. Rosja zakończyła formowanie się trójporozumienia, podpisując porozumienie z Wielką Brytanią (z Francją była już związana sojuszem od 1892 r.) Kocioł bałkański rozpocznij naukę Po II wojnie bałkańskiej sytuacja na Półwyspie Bałkańskim nadal pozostawała zaogniona. Przyczyniło się to do pogorszenia stosunków między mocarstwami europejskimi, które popierały wrogie sobie strony konfliktu. Dlatego Bałkany jako region Europy będący miejscem wielu napięć na tle narodowościowym i religijnym nazwano kotłem bałkańskim plan Schlieffena rozpocznij naukę Był to plan wojny błyskawicznej opracowany przez marszałka Alfreda von Schlieffena. Przewidywał szybkie pokonanie Francji i skierowanie wojsk przeciwko Rosji. Plan nie został zrealizowany, ponieważ armia rosyjska rozpoczęła działania w Prusach Wschodnich wcześniej, niż spodziewano się tego w Berlinie. Spowodowało to odesłanie części sił do walki na wschodzie. O porażce zdecydował też niespodziewany opór Francuzów i Belgów

europa i świat w ii połowie xix wieku